Vandaag was ik op een cursus in de Kruidentuin in Haaren. Een tuin gemaakt met zoveel liefde waar de hele medicijnkast groeit. Een natuurlijke medicijnkast, waarin alles te vinden valt voor iedere klacht.
Maar mag je dit wel zeggen?
Mag je wel zeggen dat ieder lichaam een zelfhelend en zelf herstellend vermogen heeft? Dat je lichaam zo’n mooi systeem is. Goed luisteren naar je lichaam en je lichaam werkelijk laten voelen wat het nodig heeft, dan is alles te helen.
Dit inzicht geven doe ik dagelijks aan mijn cliënten, die met vele handvatten weer naar huis gaan om in een volgende afspraak tot de conclusie te zijn gekomen dat er zoveel in positieve zin aan het veranderen is. En dat inzicht krijgen neemt niemand je nooit meer af. En dat is waarom ik dit werk zo graag doe.
Tegenwoordig is mijn praktijk in de bossen. Hier ben ik graag. In het bos ligt er namelijk van alles wat er gebruikt kan worden om heldere inzichten te krijgen. En deze inzichten pakt niemand meer van je af.
Zoals ik al eerder vertelde heb ik ook een aardig pittig jaar achter de rug. De laatste maanden ben ik ook vriendinnen kwijt geraakt. Dit fenomeen hoor ik op dit moment, in deze tijd, vaak. Natuurlijk, ik weet ook dat er mensen in je leven komen en gaan. En toch doet het iedere keer pijn, de ander heeft al beslist. Ik neem afscheid van je om de beslissingen die je, ik dus, heb genomen in het leven. Dit zegt natuurlijk ook alles over de ander, maar toch brengt het mij uit mijn evenwicht, en later zet het mij ook weer in mijn kracht. Waardoor ik steeds beter mijn eigen beslissingen kan nemen.
Dit voelt soms eenzaam maar als je zoals vanmiddag op de Kruidentuin met andere cursisten praat, dan voel je dat daar verbinding ligt in een zelfde manier van denken. Dat voelt ontzettend fijn en bevrijdend. Praten met gelijkgestemden is natuurlijk veilig, maar het is ook de bevestiging krijgen dat een ander het net zo ziet als jezelf.
Mensen oordelen over het algemeen te snel zonder geluisterd te hebben en zonder zich eens verplaatst te hebben in andere situaties. Oordelen begint natuurlijk al bij jezelf. Op het moment dat je zonder oordeel naar jezelf kan kijken en tegen je spiegelbeeld kan zeggen dat je precies goed bent zoals je bent, maar ook tegen je spiegelbeeld kan zeggen ik hou van jou, dan is het goed. Als je dat kan, dan zal je merken dat je minder oordeelt over een ander. Je kan iemand beter in zijn waarde laten en respecteren als er een andere mening is.
Give a Reply